💸 Ubóstwo w Tokio? To nie to, co myślisz. Jest gorzej. O wiele gorzej. 🏠 Ściany tak blisko, że duszą, łóżko blokujące jedyną drogę wyjścia, łazienka, w której nie można nawet podnieść rąk 🤯 A jednak… to codzienność tysięcy ludzi. Odkryj te szokujące obrazy. 😲👇
Tokio, miasto światła i przepychu. Wysokie wieżowce, tętniące życiem dzielnice, wszechobecny luksus. Ale za tą fasadą kryje się inna rzeczywistość.
Ta małych mieszkań, które są tak małe, że stają się nieludzkie. Tutaj nawet ci, którzy ciężko pracują, mają problem, by pozwolić sobie na więcej niż przerobioną szafę.
Keiko przeżywa tutaj. Zaledwie kilka metrów kwadratowych.
Mieszkanie zaprojektowane wyłącznie do spania, a nie do życia. Każdy zakamarek jest zoptymalizowany, każdy przedmiot ma swoje miejsce, bo inaczej nie ma już miejsca wcale.
Po wejściu trzeba się pochylić, by nie uderzyć w framugę drzwi. O metr dalej półka, kilka pamiątek, ostatnia próba wprowadzenia trochę ciepła.
To „Genkan”, ta maleńka wnęka, w której zdejmujesz buty. Rytuał, który oznacza wejście… do pudełka, a nie do domu.
Wąski korytarz wije się do głównego pokoju, przestrzeni, gdzie liczy się każdy centymetr.
Przy jedynym oknie stoi łóżko dwuosobowe, oświetlone światłem dziennym.
Zaraz obok improwizowany kącik do siedzenia: niski stolik, kilka miękkich poduszek, zaproszenie do relaksu bez zbędnych ozdób.
Ale prawdziwy skarb kryje się za łóżkiem: mini balkon, prawie tajemny. W Japonii nawet najmniejsze mieszkania mają ten detal, kawałek świeżego powietrza, który Keiko uwielbia.
Aby się tam dostać, trzeba przeskoczyć przez łóżko, codzienna gimnastyka, która jej nie przeszkadza. Tam znajduje swoje kawałek nieba, mimo obecności potężnej jednostki klimatyzacyjnej na zewnątrz, której podwójne urządzenie znajduje się wysoko w środku, by zaoszczędzić miejsce.
Na końcu korytarza znajduje się kilka drzwi. Za jednym z nich dyskretny schowek. Za innym kuchnia zaplanowana co do milimetra: zlew, płyta grzewcza, sprytny uchwyt na garnki. Nic nie wystaje, wszystko jest zoptymalizowane, istota japońskiego designu.
Kolejne drzwi prowadzą do prawie kapsułkowej łazienki. Tutaj każdy element ma swoje miejsce: umywalka, toaleta, kompaktowa wanna z jednym kranem do obsługi wszystkiego. Koncentrat pomysłowości.
Zamiast dużego routera, Keiko wybrała małe przenośne urządzenie, które łączy jej świat w prosty sposób.
To studio, skromne na pierwszy rzut oka, jest czymś więcej niż tylko miejscem do życia. Jest kokonem, oddechem, wiernym śladem świetlistej osobowości Keiko.
